This is Africa

The children of Sanganigwa B. are singing a song they learned: "Sunshine".

You are my sunshine
My only sunshine

You make me happy

When sky is grey

"Good morning Madam! - How are you?"

Zuster Magrette heeft ervoor gezorgd dat ik mee ben opgenomen in lessenverdeling. Elke dag mag ik anderhalf uur les geven aan de straatkinderen van Sanganigwa B. Ik ben echt deel van het team en wordt zekere niet over het hoofd gezien. Ik heb zelfs een eigen bureautje! Het gaat me nog goed af, en geniet ervan om de kinderen iets bij te brengen.

Vandaag heb ik een lesje gedaan over de kleuren in het Engels, best wel gemakkelijk om zo ook wat Swahili te leren. Er helpt altijd een andere leerkracht met vertalen, want de kinderen kunnen nog niet voldoende Engels om me volledig te verstaan. Na het lesje mochten de kinderen een tekening maken. Chinese voetbal en 'sunshine' zijn een succes.

Elke schooldag begin met een heel ritueeltje: gebed, Tanzaniaans volkslied en Sanganigwa's liedje. Het doet iets met je, zo'n 150 kinderstemmetjes in koor horen zingen.

Dit weekend heb ik Afrika nog beter leren kennen. Ben voor de eerste keer echt uit geweest en heb zelf mogen ervaren hoe goed de Afrikanen kunnen dansen. Voordien had ik de jongens van Bangwe Sheltered home (kinderen met een verstandelijke beperking) zien dansen op muziek. Op zo'n moment maakt een beperking geen verschil. Wat een ritme, wat een enthousiasme en plezier. Ik genoot van anderen hun genot.

Zaterdag zijn we met alle Belgen naar de markt geweest om stofjes te kopen. Veel goedkope en mooie stofjes, wat het alleen maar moeilijker maakt om te kiezen. Over twee weken zijn onze kleren klaar. Ik heb een broek en een kleedje laten maken, op maat en dit voor slechts 10.000 Shilling (= 5 euro).

Zondag hebben we Jacobsen beach bezocht, staat bekend als "strand met aapjes". En ja, we hebben er gezien! Ze probeerden zelfs ons eten te stelen. Opweg naar huis (-met 8en in een Taxi) kwamen we nog zebra's tegen. Prachtig, die natuur. Eens wat anders dan onze Kempische koeien ;)

Ik en klasje std. I met hun tekening 

Sanganigwa B. Children center

uurrooster - find my name !

Juffrouw Jasmien

Chinese voetbal

Belgen en de stofjes (de twee eerste zijn de mijne)

Sanganigwa en hun ochtendritueel

Jacobsen beach

__________________

Sister Magrette has ensured that I am also included in classes schedule. Everyday I have 90 min. to teach the street children of Sanganigwa B whatever I want. I'm part of the team and they will not forget me. I even my own 'office'! I like to teach and I enjoy it to learn the children some games and to play with them. I'm there little white god, I can't do something wrong.
Today I teached them the colors in English, nice for me to also learn a little bit Swahili. There's always another teacher who helps me and translate for the children. Normaly from primary school is in English but those kid don't understand me totaly. At the end of the lesson the children were allowed to draw.
Each school day begins with a very ritual: prayer, Tanzanian national anthem and Sanganigwa's song. It does something with you, to hear 150 children singing in choir.

I learnd more about Africa this weekend. For the first time here I went out and hav experienced how good the Africans can dance. Before that I saw the boys from Bangwe Sheltered home (children with mental disabilitie) dancing on music. At such a time disabilities makes no difference. What a rhythm, what enthusiasm and fun. I enjoyed their enjoyment.

Saturday we went to the market with all the Belgians to buy fabrics (there 7 others here). Many cheap and beautiful fabrics, which only makes it more difficult to choose. Our clothes will be ready in two weeks. They'll make a pants and a dress for me and this only for 10.000 Shelling (= 5 euros).
Sunday we visited Jacobsen beach, known as "beach with monkeys", and YES! we've seen some. They even tried to steel our food! On our way home (-with 8 in a taxi) we saw zebras. Beautiful nature!

Sanganigwa B en mijn nonneke // Sanganigwa B and my Sister

Dit weekend Kigoma wat beter leren kennen.

Zaterdag ben ik samen met Sanne en Stef langsgegaan bij Sanganigwa B, mijn vrijwilligerswerk voor de komende 6 maanden. Sanne wist de weg, en het was fijn om er niet alleen toe te komen. Zuster Magrette ontving ons met open armen. Ze wist af van mijn komst en ik was "most welcome!", Karibu in het Swahili. Ze gaf uitleg over Sanganigwa B. Het blijkt niet echt een weeshuis te zijn maar eerder een opvangtehuis voor straatkinderen, en wou dat nu nét de doelgroep zijn waarmee ik zo graag wou werken in Afrika. Zuster Magrette is een van de beste dingen die je kunnen overkomen in Afrika. Ze is oprecht gastvrij, staat helemaal tussen haar 'jongens', is super enthousiast en goedlachs. Ze heeft zelf een opleiding Sociaal werk gevolgd en heeft de juiste 'sociale' blik om naar deze problematiek te kijken. Iemand waar ik naar opkijk, wat een energie! Zo is er sinds haar komst (anderhalf jaar geleden) al veer veranderd. Ze heeft voor structuur gezorgd (de jongens leren zorgen voor hun spullen, bed opmaken, kleren wassen), en hier en daar wat bloemen en gras geplant, de muren geverfd en de werking van binnenuit wat 'opgekuist'. Je ziet het dat ze haar jongens oprecht liefheeft, en zij haar. Ze vindt het fijn dat ik wat meer praktijk ervaring wil opdoen in haar organisatie. Het is belangrijk voor de jongens dat ze het gevoel krijgen dat verschillende mensen hen graag zien, na al hetgeen dat ze hebben meegemaakt.

Zaterdagnamiddag zijn we gaan zwemmen in Lake Tanganyka, met de bergen van Congo op de achtergrond. Daar heb ik mijn eerste Afrikaanse pint gedronken: Kilimanjaro-bier.
Ondertussen heb ik een aantal marktbezoekjes achter de rug, heb al wat ervaring met het openbaar vervoer (Dala dala en Bajaj) en heb mijn eerste "rijst met bonen" gegeten.

Maandag ben ik meegegaan met Jolien naar haar onderzoeks-plaats, een psychiatrisch centrum. In de namiddag de papieren voor mijn verblijfsvergunning in orde gebracht. 

Vandaag mijn eerste werkdagje gehad bij Sanganigwa B. De zuster had de leerkrachten van het schooltje op de hoogte gebracht van mijn komst. aan het centrum is een schooltje waar een 200tal kinderen dagelijks naartoe komen. Slechts een 40tal jongens blijven 's avonds slapen. Interessant om kennis te maken met het Tanzaniaans onderwijs. Van jonge kinderen wordt verwacht dat ze notities nemen, als ze dit niet doen zal niemand hen erover aanspreken. Als een kind een juist antwoord geeft, krijg je wel een heel klap-applausje van de hele klas. Tussen de lessen door heb ik al een liedje aangeleerd (Sunshine).
Het was wennen om tijdens de speeltijd een hoopje kinderen voor me te hebben met fonkelende witte oogjes. Alles wat ik deed en zei deden ze na, wat een amusement zo'n mzungu (=blanke)! 

Wist je dat:
- "Kaka" broer betekend en "Pipi" snoepje in het Swahili?
- Ik vaak bij eerste ontmoetingen al meteen de vraag krijg: "Hoeveel kinderen wil je?" en "Ben je getrouwd".
- Pasfoto's hier een blauwe achtergrond moeten hebben?
- Er in ons huisje een gezellig aantal Gekkootjes zitten?
- Ik al mijn eerste zonnebrand heb opgelopen.
- Chapati zijn Afrikaanse pannekoeken die ze hier als ontbijt eten.
- Ik ondertussen al zelfgemaakte Afrikaanse oorbellen heb? Gemaakt van palmboom-vruchtjes.
- Ik mijn ecologische principes hier aan de kant moet zetten. Alles (afval, rioolwater, ....) beland hier in het grote meer. Flesjes worden op straat gegooid omdat er geen afval ophaal dienst is en plastic zakjes worden overal meegegeven. Sta ik hier schoon met mijn biologisch afbreekbare zeep!

Ik en mijn huisgenoten

Bangue Beach

Bajaj

Klasje met "mijn kindjes"

Aanschuiven voor het eten

__________________________________

This weekend I got know Kigoma better. 
Saturday I went with Sanne and Stef to Sanganigwa B, my volunteer work for the next 6 months. Sister Magrette received us with open arms. She knew about my arrival and I was "most welcome!", Karibu in Swahili. She explained the working of Sanganigwa B. It turns out that it is not really an orphanage but rather a shelter for street children, lucky me because I really wanted to work with street children. Sister Magrette is one of the best things that can happen to you in Africa. She is really hospitable, really loves her boys, is super enthousiastic and joyfull. She studied Social work and has the right 'social' eyes. Someone I can look up to, what an energy! There is already a lot changed since her arrival (one and a half years ago). She has provided structure (the boys learned how to take care for their belongings, making beds, washing clothes), and she planted some flowers and grass and painted the walls. You see that she really loves her boys, and they love her. She likes that I want to earn some more practical experience in her organization. It is important for the boys that they feel loved, after all the things they have seen. 

Saturday afternoon we went swimming in Lake Tanganyika, with the mountains of Congo in the background. I've tried my first African beer: Kilimanjaro. 
Meanwhile, I already did a few market visits, have some experience with public transport (Dala dala and Bajaj) and got my first "rice and beans"-meal. 

Monday I went with Jolien to her research site, a psychiatric center. In the afternoon I arranged the papers for my residence permit.

Today I had my first work day at Sanganigwa B. The sister informed the teachers from the school of my arrival. At the center is a school where daily 200 children come. Only 40 boys stay over night. Interesting to wach a Tanzanian school lesson. Young children are expected to take notes, if they don't, nobody will notice. If a child gives a correct answer, you'll get a slap-applause of the whole class. Between classes I already teached a song (Sunshine). 
I needed to get used to the cute faces with sparkling eyes. Everything I did and said they did after me. What a joy! 

Did you know that: 
- The first question people ask me is: "How many children do you want?" and "Are you married?". 
- Passport photos here must have a blue background? 
- There are in our cottage a cozy number off Gecko's?
- I have my first sunburn. 
- Chapati is an African pancakes that they eat for breakfast. 

- Meanwhile I've homemade African earrings! Made of palm tree-fruits.