Een fiets en een blij gezicht! /// A bike and a smile

Wel, weer even geleden dat ik nog eens geschreven heb. Dit betekend dat er de komende weken veel gebeurd is, waardoor ik weinig tijd vond. Alvast fijne feestdagen!

Na een weekje activiteiten met de "inside-boys" van Sanganigwa B., heeft de zuster ook hen naar hun familie gestuurd. Ze vind het belangrijk dat de jongens contact houden met hun omgeving. Het is onmogelijk om voor altijd in Sanganigwa te verblijven, er moet ook gedacht worden aan de toekomst. Het is goed voor de jongens dat ze kerstmis kunnen vieren met hun familie en vrienden.

De laatste dagen is het dus héél rustig. Geen kinderen. Ik hou me vooral bezig met het kippenproject, en gebruik de tijd om eens goed te babbelen met zuster Magreth tijdens mijn dagelijks thee en koekjes (of mandazi's) moment. Fantastisch om met de zuster te kunnen praten over straffen en belonen, de problematiek van de straatkinderen, het kippenproject, ...

In mijn eerste maand heb ik gezien hoe er een kind op het school stokslagen kreeg omdat hij zijn handen niet gewassen had. Ik was hier niet goed van, had me er wel op kunnen voorbereiden dat ik hier ooit eens getuige van ging zijn, maar toch komt zoiets binnen. Zeker als je weet dat het straatkinderen zijn en al genoeg geweld hebben gezien.

De zuster slaagt nooit de kinderen, en geeft dit ook zo door aan de leerkrachten. Het gebeurd echter dat wanneer de zuster weg is, dat ze de stok boven halen (zo ook toen). De zuster heeft zelf een nare gebeurtenis meegemaakt toen ze jong was, geslagen tijdens de wiskunde les en sindsdien kan ze zich niet meer inspannen voor wiskunde. Ze heeft zelf ervaren dat het niet de beste methode is, en verkiest om de kinderen te straffen op een persoonlijke manier, door hen te laten opruimen, sorry te laten zeggen, hen meer te belonen, ...

Doordat het de laatste dagen wat rustiger was, hebben mijn huisgenoten en ik de tijd genomen om eens toerist te zijn in "eigen stad". We zijn op tour geweest met Samwel, die ons Ujiji liet zien (dorp waar Stanley de ontdekkingsreiziger Livingstone vond en de woorden "Dr. Livingstone I presume?" uitsprak), rondleidde in een museum(pje) , ons mee nam naar de plaats waar de lokale bevolking hun water gaat halen en een vissersdropje toonde. Prachtige man. Op het einde van de rit vroeg ik of ik eens met zijn Bajaj mocht rijden. Jipiii! Jasmien wordt hier nog Mzungu Taxi-driver!

Ondertussen ben ik een trotse (!!) eigenaar van een fiets! Heb besloten om de komende maanden een fiets te huren om hiermee naar mijn werk te gaan en om de omgeving wat meer te verkennen. Niet meer wachten tot de Dala dala vol zit. Morgen eerste dag naar mijn werk fietsen, ben benieuw hoe het heuvelachtige landschap gaat bevallen.

Dit weekend ben ik gaan wandelen in de bergen. Prachtig uitzicht over Kigoma. Misschien neem ik volgende keer mijn tentje mee en slaap ik er een nachtje.

Kerstmis ga ik overmorgen vieren bij de zusters en de congregatie. Ben eens benieuwd hoe zo'n op en top christelijk kerstfeest eraan toe gaat. Met oudejaar ga ik gaan feesten met mijn huisgenoten en de broeders. En, ik kan hier volop genieten van de feestperiode aangezien hier geen vuurwerk wordt afgeschoten (vuurwerk en Jasmien zijn geen aangename combinatie).

Wel, België. Geniet van de koude, de sneeuw, de donkere dagen, want... ben eigenlijk een beetje heimwee aan het krijgen naar koude voeten, warme chocomelk en soep, sjaals en mutsen. Ach... sneeuw krijg ik over een paar maanden te zien op de top van de Kilimanjaro! Luxeproblemen.

Wist je dat:

- Sinterklaas hier ook is langsgeweest? En wel twee keer? ;)

- Als ik terug kom van Sanganigwa dit vaak is met een lading kokosnoten of verse mango's? Vers uit de tuin van de zusters!

- Mijn fiets uit Gent komt? Gesponsord door de stad. België is overal!

- Ik eindelijk kan meepraten met "diarree-verhalen". Mijn ziek-zijn tijd is gekomen en reeds gepasseerd.

- Ik gestopt ben met het nemen van malariapillen. Muggen vinden me niet fijn/lekker, maar das wederzijds.

- Het eerste ziekenhuisbezoek achter de rug is? Een huisgenote was ziek en werd daar geholpen door een zatte (!) dokter. We kregen wel voorrang.

- Internationale dag voor personen met een beperking is hier in Kigoma gevierd, uiteraard waren de Mzungu's uitgenodigd.

- Zuster was blij met de kleren die ik mee had voor de jongens (kleren van mijn broers die te klein waren). Ze gaat ze afgeven als de jongens terug zijn van hun familie, als kerstgeschenk.
- Als het hier kouder wordt dan 23°C, doen wij ons 'pulleke' aan omdat het toch wat friskes wordt.

Ik woon ergens daar beneden, met zicht op het meer.
I'm living somewhere down, with view on the lake.

Top van de berg!
On top of the mountain!

Livingstone museum

Stofje kopen?

Lake Tanganyika

Mango tree

Abu, ik en Aston, mijn collega-leerkrachten.
Oh, ik ben hier in Tanzania blijkbaar "groot".
Me and my colleagues.

Ik leer bajaj rijden! Wie wil er mee?
I'm riding a Bajaj, who wants a ride?

Waterspelletjes! Toppertje bij de jongens, ze weten van geen ophouden.
Water games, the boys love it!

Zuster Magreth en de gedoneerde kleren.
Sister Magreth and the donated clothes.

Chicken project!

_________________________________________________

It's been a while since I've written. This means that a lot has happened the last few weeks.

After a week of activities with the inside-boys of Sanganigwa B., the sister also send the boys to their families. It is important that the boys keep in touch with their environment. It is impossible to stay forever in Sanganigwa, you need to think about the future. It's good for the boys that they can celebrate Christmas with their relatives and friends.
It was very quiet the last few days. No children. I'm dealing with the chicken project, and use the time to have good and interesting talks with sister Magreth during my daily tea and biscuits (or mandazi's) time. Great to talk about punishment and reward with the sister, the problem of street children, the chicken project, ...

In my first month I have seen how there was a child in the school that get punished with a stick because he had not washed his hands. It touched me, I had prepared myself that it could happen but still...  And, it are street children, they've seen enough violence in there life.
The sister never hits the children, and tries to expand this attitude to the rest of the team. It happens sometimes when the sister is gone. The sister herself had a bad experience when she was young, beaten during the math lesson and since she couldn't strive for mathematics anymore. She has experienced that it's not the best method, and chooses to punish children in an other way, by let them clean, to say "sorry", to reward them more ...

My housemates and I have used the quieter period to be like a tourist in our "own city". We've been on tour with Samwel, who showed us Ujiji (place where the explorer Stanley found Livingstone and the words "Dr. Livingstone, I presume?" pronounced), lead us into a museum, took us to the place where the locals get their water and showed a fisherman village. Nice man. At the end of the ride I asked if I could ride with his Bajaj. Jihaa! Jasmien will become your Mzungu Taxi Driver!

Meanwhile, I am a proud (!!) owner of a bike! Have decided to hire a bicycle to go to work and to explore more of Kigoma. No more waiting until the dala dala (bus) is full.

This weekend I went hiking in the mountains. Magnificent views of Kigoma. Maybe next time I take my tent, and I sleep there overnight.

I'm going to celebrate Christmas the day after tomorrow with the sisters and the congregation. Curious how it'll be to celebrate Christmas with the sisters! With new years eve I'm going to party with my housemates and the brothers.

Well, Europe. Enjoy the cold, the snow, the dark days, because ... actually I miss the feeling to get cold feet, hot chocolate and soup, scarves and hats. Oh ... But I'll get snow in a few months on the top of Mount Kilimanjaro! Luxury Problems... :)


Did you know that:
- When I get back from Sanganigwa, I receive coconuts, mangoes or other fresh fruits from the garden from the sister.
- My bike comes from Belgium? Sponsored by the city Ghent. Belgium is everywhere!
- I can finally join in the conversation with "diarrhea-stories".
- I've stopped taking malaria pills. Mosquitoes don't like me, I'm fine with that.
- The first hospital visit is over? A housemate was sick and was aided by a drunk (!) doctor.
- International day for People with Disabilities was celebrated in Kigoma, obviously the Mzungu were invited.
- Sister was pleased with the clothes I brought for the boys (clothes of my brothers witch were too small for them). She'll give them as a Christmas present when the children are back form there relatives.
- If it is colder than 23 ° C, we put on our sweater because we're feeling 'cold' ;).

1 maand Afrika // One month Africa

Na het weekje lesgeven werd het wat rustiger bij Sanganigwa. De kinderen kregen 'examens' aangezien het schooljaar er ondertussen opzit. Deze week mag ik activiteiten doen met de "inside boys", een 30tal jongens die vast in Sanganigwa verblijven. Vandaag heb ik samen met hen macrame-armbandjes gemaakt. Ik had wol gevonden op de lokale markt.
Ik had schrik dat de taalbarrière moeilijk ging zijn om het uit te leggen, maar niets was minder waar. Het eerste bandje was bij de meeste een probeersel, nadien was het resultaat prachtig. De jongens kregen er geen genoeg van, en vroegen na 3 uurtjes knutselen (en armen vol armbandjes) wanneer we het nog eens gingen doen.
Morgen gaan we waterspelletjes doen, als het weer mee zit. Ik wandel tegenwoordig standaard met mijn regenjas in mijn rugzak. Gigantische onweersbuien kunnen hier plots opkomen.

Ik wordt betrokken bij de opstart van een kippenproject. De zuster neemt me mee naar elk overleg, en ik mag mee 'supervisen'. Ze krijgen geld vanuit België waarmee ze een groot kippenhok gaan bouwen zodat ze wat zelfvoorzienend kunnen worden. Zo krijgen ze eieren en kippen-vlees dat ze kunnen verkopen of zelf kunnen eten.

Ondertussen zijn we met ons 'huisje' al twee keer uitgenodigd geweest op een 'graduation'. Best wel fijn om de blanke 'eregast' te zijn en schattige kindjes horen zingen/dansen en nadien samen te eten. Maar, één ding heb ik geleerd: Tanzanianen houden van speechen en dit kan saai worden al je er niets van verstaat.

Sanne, Jolien en ik zijn voor twee daagjes naar het platte land gegaan. Jolien wou wat interviews doen voor haar Thesis in een psychiatrische instelling in Marumba en wij mochten mee. Het was fijn om eens weg te zijn uit de stad en ik genoot van de stilte van de natuur. Op de terugweg moesten we met de pikipiki (motor) tot het dala dala-station geraken. Best een akelig ritje omdat de weg net was omgewoeld.

Wist je datjes
- Als je rijst klaar maakt, moet je eerst het vuil en wat steentjes eruit halen. Anders kan je wel eens een stukje tand verliezen.
- Als er een felle regenbui is, valt de elektriciteit uit (of zet iemand hem uit?). Dit zorgt voor heel gezellige toestanden met kaarsjes en gezelschapspelletjes. Dat mag van mij in België ook eens af en toe gebeuren!
- Ik heb ondertussen al een aantal huwelijksaanzoeken achter de rug. Meestal krijg je dit na de zinnen "Hoe gaat het" en "Mag ik je telefoonnummer?".
- Ze hebben hier in Tanzania geen chocola, geen wijn, geen appels en peren, geen melk, geen kaas, geen champignons (of het is duur/zeldzaam). Wel overvloed aan kokosnoot, mango's, kleine bananen, ananas, rijst, zon en kilimanjaro-bier.
- In de kerk zijn er ventilatoren! En de mis duurt hier 3 uur!
- Er komt hier geen warm water uit de douche!

Armbandjes maken!

Ritje naar het platteland met de huisgenootjes

Pikipiki en het uitzicht: Prachtig!

Ik en mijn op maat gemaakt afrikaans kleed.

Insecten, een delicatesse (maar niet voor mij)

Kay krijgt zijn examen terug, smart guy!

Ik denk dat ik er een paar in mijn koffer steek.

Uitzicht vanuit ons huisje. Overkant van het meer is Congo.

Graduation

Ik en mijn nonneke

_______________

After one week teaching, it became a little bit more quiet in Sanganigwa. The kids got 'exams' since the school year is finishing. This week I can do activities with the "inside boys", 30 children that live in Sanganigwa. Today I made bracelets with them. I've found wool on the local market.
I was afraid that the language barrier would be a difficulty, but that wasn't true. The first bracelet was for most of the children a tryout, you really saw the proces. The boys liked it and they were asking after three hours (and arms full of bracelets) when we were going to do it again.
Tomorrow we are going to do water games, if the weather is good. I walk now standard with my raincoat in my backpack. Giant thunderstorms may arise suddenly here.

I am involved in the start up of a chicken project. The sister takes me to every meeting, I'm one of the 'supervisors'. From the money they got from Belgium they are going to build a large chicken building so they can be some self-sufficient. They'll get eggs and chicken meat that they can sell or eat.

In a meanwhile, me and my housemates were invited twice at a 'graduation'. Quite nice to be the white 'guest of honor' and to see lots of cute kids singing/dancing and being proud. But one thing I've learned: Tanzanians love speeches and this can be boring if you don't understand the language.

Sanne, Jolien and I went for two days to the countryside. Jolien wanted to do some interviews for her thesis in a psychiatric institution in Marumba and we were allowed to join here. It was nice to get away from the city and I enjoyed the silence of nature. On the way back we had to get the pikipiki (motor) to the dala dala station. Quite a nasty ride because the road had just churned.

Did you know that:
- If you make rice , you first need to remove dirt and some little stones. Otherwise, you can lose a piece of tooth.
- If there is a rainstorm, the electricity goes off (or somebody turns it off?). This end up in very cosy conditions with candles and games!
- I already had several marriage proposals. Usually you get this after the phrases "How are you" and "Can I have your phone number?".
- They's no chocolate, no wine, no appels, no milk, no cheese, no mushrooms (or it is expensive/rarely). But there's lots of coconut, mangoes, small bananas, pineapples, rice, sun and kilimanjaro beer!
- In the church there are fans for during hot periods (=most of the time here)! And a mass here is 3 hours!
- As there 's no hot water here, showers can be al little bit colder then I'm used to be.